Scheiden op Bijbelse gronden?

Voor christenen is er geen enkele reden, buiten seksuele immoraliteit, om initiatief te nemen voor een echtscheiding, of een scheiding (Mattheüs 19).

1 Korinthiërs 7:12-16 gaat in de tekst enkel om een gemengd huwelijk: een gelovige partner en een ongelovige partner. Eén van de partners is na het sluiten van het huwelijk tot de Heere gekomen. Het gaat hier niet over al de mogelijke manieren om het huwelijk te ontbinden. Paulus (en door hem de Heere) wil eerst en vooral dat getracht wordt om de huwelijksband te bewaren.
In een gemengd huwelijk heeft de gelovige het recht niet om het huwelijk te ontbinden omdat het een moeilijk huwelijk is. De gelovige moet zelfs proberen om de huwelijksband in stand te houden. Maar indien de ongelovige een scheiding wil, laat die dan scheiden. Het huwelijk is dan ontbonden. De gelovige is dan vrij om te hertrouwen, maar enkel in de Heere, dat wil zeggen enkel met een gelovige christen.

De vraag is niet “Hoe kan ik uit dit huwelijk weg?” De hoofdvraag is: “Op welke wijze kan ik Gods trouw laten zien in mijn huwelijk”. De motivatie van de gelovige is niet een gemakkelijk leven. De hoofdmotivatie is leven op een manier die de trouw van God weerspiegelt voor Zijn afgedwaald volk.