Sara gaat staan

Sara is leerkracht. Ze komt op gesprek om het verwerken van afwijzing. Ze wil het verleden een plek geven, zodat ze kan loslaten en verder gaan met haar leven. We praten vooral over Gods soevereiniteit in onzekere tijden, overwinning in gebed en het belang van het levende Woord in het leven van de kinderen Gods.

Sara vertelt: “Aan het einde van de zomervakantie is het altijd onzeker hoe je uurrooster er zal uitzien voor het komende schooljaar. Dit jaar is de spanning daar opnieuw. Ik merkte dat er erg veel angstige en verwarrende gedachten op mij afkwamen. Maar heb ik besloten om te staan in geloof. Ik stond letterlijk recht in mijn kamer en heb toen uitgesproken dat God ten allen tijde voorziet. Ik wilde me geen angst laten aanjagen. Opeens viel de vermoeidheid van me af. Ik merkte echt dat het belangrijk was om een geloofsbeslissing te maken ook al voelde ik me verschrikkelijk vermoeid. Soms kunnen verwarring en gedachten van angst heftig zijn, maar God heeft me geleerd dat als ik het schild van het geloof ophef, ik een doorbraak zal zien. Heel kort daarna, ik denk de volgende dag al, hoorde ik dat de directie mijn uurrooster had goedgekeurd.”

God is me de laatste tijd een belangrijke les aan het leren, namelijk, dat het belangrijk is om te allen tijde te blijven staan op Zijn Woord. Ook nu lees ik weer regelmatig in de Bijbel en leer Bijbelteksten die gaan over mijn identiteit uit mijn hoofd. Ik merk op dat de vermoeidheid die ik soms voel, letterlijk hierdoor verdwijnt. God is goed en Hij zorgt voor Zijn kinderen. Hij voorziet, altijd.”

(Dit getuigenis is geanonimiseerd. Om de privacy te beschermen gebruiken we niet de echte namen, wijzigen we omstandigheden en hoort de foto niet bij de echte persoon.)